*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 842 )
ســوره 10 : یونُس ( مـکّــی ـ 109 آیه دارد ـ جزء یازدهم ـ صفحه 208 )
( قسمــت بیست و پنجم )
آینـه ی تـوفیـق
جزء یازد هــم صفحــه 220 آیه 100 )
بسم الله الرحمن الرحیم
و َمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَ یَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ
تفسیـــر لفظـــی :
و هیچ کس را نرسد که جز به اذن خدا ایمان بیاورد
و [خدا] بر کسانى که نمى اندیشند پلیدى را قرار مى دهد
تفسیر ادبی و عرفانی :
اذن در این جا مشیّت است ،
که بی آینه ی توفیق کس روی ایمان نبیند ،
و بی عنایت حق ، کس به شناخت حق نرسد ،
بنده به کوشش خویش ، نجات خویش کَی تواند ؟
تا خداوند با دل بنده را تعریف نکند ،
و شواهد صفات حق در دل وی برقرار ننماید ،
بنده هرگز به شناخت او راه نبرَد !
و اگر نه عنــــــــــایت قدیــــــــــم بُوَد ،
دعویِ شناختِ ربوبیّت چون کند اگر توفیق رفیقش نبوَد ؟
دل کیست که گوهری فشانَد بی تو ؟
با تــــن که بوَد که مُلک رانَد بی تــو ؟
والله که خـــود راه نـــدارد بی تــــــو
جـــان زَهــــره ندارد که بماند بی تو
جلوه ی جـــــام
اى کــــــاش ، دوست درد دلــم را دوا کـــند
گــــــر مهـــــربانیــم ننمایـــد ، جفــــــا کنــــــد
صوفـــى که از صفــا ، به دلش جلوه اى ندید
جامـــــــى از او گرفت که با آن صفـــــــا کند
دردى ز بــى وفایـــى دلبــر ، به جــان ماست
سـاقـــــى ، بیــــار سـاغـر مى تا وفــــا کند
بیگــانه گشته ، دوست ز من ، جرعه اى بده
بــــــاشدکــــــه یــار غمـزده را آشنــــا کند
پنهـــان به ســـوى منــــزل دلــــدار بر شــــدم
ترسم که محتسب ، غـــــم مـــن بر ملا کند
آن یــــــار گلعـــذار قــــــــدم زد به محفلـــــــم
تـــــا کشف راز از دل ایــــن پارســا کنــــــد
با گیسوى گشاده ، سرى زن به شیخ شهر
مـــــگذار شیخِ مجلسِ رنــدان ، ریــــــا کنــــد
[دیوان امام خمینی (ره) ص 100]
لطفاً روی عناوین ذیل کلیک کنید :
ربیع الاول ماه حزن و اندوه شیعه
موضوع :
نظر ()